Na een eeuw communistische geschiedschrijving zoekt Rusland een nieuwe identiteit. Het Kremlin gebruikt de geschiedenis om de burgers nieuw zelfvertrouwen en de staat een nieuwe positie in de wereld te verschaffen. De twintigste eeuw moet de Russen niet alleen doen denken aan revolutie, oorlog en terreur, maar ook aan grootse overwinningen.

Komt de geschiedschrijving in het gedrang? Wordt geschiedenis misbruikt? Wat doet het Rusland van Poetin met de verwerking van het verleden?