Rusland en de NAVO zijn verstrikt in een klassiek veiligheidsdilemma, schrijft Richard Sokolsky in Foreign Affairs. Beide partijen zien de ander als de aanvallende partij en hun eigen acties als defensief. Dat is gevaarlijk. Het leidt tot troepenopbouw aan beide zijden van de scheidslijn, maar dat is schijnveiligheid. 'De situatie is eerder instabieler dan stabieler geworden en de spanningen zullen toenemen totdat beide partijen wegen vinden om de escalatietrap af te dalen,' zegt Sokolsky.
30.000 NAVO-troepen namen deel aan de oefening Anakonda-16 in Polen
Op 8 en 9 juli 2016 hield de NAVO een top in Warschau, tegen de achtergrond van de toegenomen militaire spanningen in het grensgebied tussen beide machtsblokken.'De Russische dreiging voor de oostflank van de alliantie is waarschijnlijk niet zo ernstig als hier wordt aangenomen. En Moskou geeft om binnenlands-politieke redenen opzettelijk een valse voorstelling van de NAVO-bedreiging voor de Russische veiligheid.' Sokolsky noemt het een spiegelgevecht, dat gevaarlijke gevolgen kan hebben.
De veiligheidsexpert vindt het onwaarschijnlijk dat Rusland de Baltische landen aan zal vallen. 'Het Kremlin neemt artikel 5 van de NAVO zeer serieus'. Bovendien zou een militair debacle voor Rusland leiden tot ineenstorting van het Russische bewind en dat is het laatste waar Poetin op uit is. 'Poetin is voorzichtig genoeg de rode lijn van de NAVO niet te overschrijden'.
Dit sluit echter niet uit dat de escalatie kan leiden tot militaire ongelukken. De NAVO dient dan ook haar militaire blikveld te verruimen en nieuwe communicatiekanalen met het Kremlin te openen om dat te voorkomen. Beide partijen kunnen daarbij ruimschoots putten uit de ervaringen van de Koude Oorlog. De NAVO-top van 8 en 9 juli in Warschau, betoogt Sokolsky, moet die opening bieden.
https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2016-06-29/not-quiet-natos-eastern-front?cid=soc-tw-rdr
